ДУМК-ның хабарлауынша, енді калым махр ретінде қарастырылуы мүмкін. Бұл туралы XIX ғасырдың ғұламасы Ибн Абидиннің мынадай сөздері келтірілген:
«Егер неке кезінде дустиман махр деп аталса, онда ол ерте махр болып саналады, және күйеу жігіт калымды талап етуге құқылы емес. Егер дустиман махр деп аталмаса, онда ол өзара айырбас шартында берілген сыйлық болып табылады. Бұл жағдайда күйеу жігіт әдет-ғұрыпқа сәйкес калымды талап етуге құқылы.»
Дустиман бұл жағдайда калымның өзі болып табылады.
Калымды махр ретінде есептеу құқығы ДУМК-да невесталарға қалдырылды.
«Күйеу жігіттің калым ретінде беретін мүлкі невестаның келісімімен махр деп саналуы мүмкін және оған приданое үшін пайдаланылуы тиіс», — деп түсіндірді муфтиятта.
Сондай-ақ, дәстүрлі үйлену төлемдері, мысалы, «ана сүті» («ана сүті үшін») және «әке еңбегі» («әкенің еңбегі үшін»), невестаның ата-аналарына арналған, ДУМК шешімі бойынша махр ретінде мойындалмады. Невестаның туыстары сатып алған приданое да дәл солай қарастырылды.