Тіл – адамның жанына жол ашатын кілт! Біздің кейіпкеріміз, тәжірибелі медбике, науқастардың жүрегіне жету үшін қазақ тілін үйренуде. Оның шынайы қамқорлығы мен тілегі науқастарды қуантады...

Халық даналығы былай дейді: «Тіл – көңілдің кілті». Бұл мақал былай аударылуы мүмкін: «Тіл – адамның жанына кілт». Оның шындық екеніне біздің кейіпкеріміз – медбике Елена Нохрина сенімді, ол Қарағандыдағы хосписте 30 жылға жуық жұмыс істейді.

Күн сайын ол әртүрлі ұлттан шыққан ауыр науқас пациенттерге көмек көрсетеді, әрқайсысының жанына кілт табуға тырысады. Ал, бұл қалай жүзеге асырылуы мүмкін? Әрине, туған тілдің көмегімен. Медбике орыс және неміс тілдерін біледі, ал соңғы алты жыл бойы қазақ тілін үйренуде.

– Мен хосписте жұмыс істеймін, мұнда адамдар тек физикалық тұрғыдан ғана емес, психологиялық тұрғыдан да зардап шегеді, – дейді Елена Нохрина. – Мен оларды түсініп, не қалайтынын білгім келеді. Адамдарға қуаныш сыйлағым келеді. Бізде тек қазақша сөйлейтін пациенттер бар. Адамға әрдайым туған тілінде сөйлескен кезде жағымды болады. Мен солай істеймін. Егер науқастың қатты уайымдап отырғанын көрсем, оған: «Алаңдамаңыз! Бәрі жақсы болады!» деп айтамын. Балалары ұзақ уақыт келмей қалса, оны тыныштандырамын: «Балаларыңыз сізді қатты жақсы көреді!» Ал таңертең мен әдетте пациенттерге олар жақсы көрінетінін айтып, тез сауығып кетулерін тілеймін: «Бүгiн сiздiң түрiңiз жақсы екен. Тез айығып кетіңіз!»

Науқастар Еленаны оның жауапкершілігі, мейірімділігі және деликатты қарым-қатынасы үшін жақсы көреді. Айта кету керек, мемлекеттік тілдің арқасында біздің кейіпкеріміз науқастардың ғана емес, әріптестерінің де жүректеріне кілт тапты. Ол әріптестерімен қазақша амандасады, оларға қарапайым сұрақтар қояды және мерекелерімен құттықтайды.

Елена Нохрина – хоспистің ең тәжірибелі медбикелерінің бірі. Ұжыммен бірге туған күндер, Жаңа жыл және 8 наурызды атап өткенде, оған жиі қазақ тілінде тосттар айтуға тура келеді. Оның сөзінде әрдайым «ашық аспан», «зор денсаулық» және «мол бақыт» сияқты фразалар естіледі.

– Егер мен жұма күні жұмысқа келсем, әрқашан қазақ әріптестеріме: «Жұма қабыл болсын!» – деп айтамын, – деп жалғастырады Елена. – Сіздер білесіздер, мен қазақ тілін үйрене бастағанда, науқастар мен әріптестер тарапынан қолдау сезіндім. Бұл мен үшін өте маңызды болды. Себебі, біз, медбикелер, физикалық та, моральдық та тұрғыдан ауыр жұмыс істейміз.

Біздің кейіпкеріміз 2019 жылы қазақ тілін үйрене бастады. Ол батылдық жинап, сол кезде Қарағандыдағы Достық үйінде ашылған «Мәміле» әңгімелесу клубына барып көрді. Сабақтарды Гульназ Мустагулова жүргізді, оның әдістемесі Еленаның көңілінен шықты. Онда жалықтыратын грамматика, ережелер, жалғаулар және жазбаша жаттығулар болған жоқ. Клубта қатысушыларға өздері туралы айту, сұрақ қою, оларға жауап беру және басқалардың сөзін тыңдау үйретілді. Барлығы жеңіл және ойын түрінде өтті.

Елена мен оның клубтастары сабақтарда жиі әлеуметтік желілерден видеороликтер, клиптер қарап, орындаушыларға қосылып ән айтатын. Нәтижесінде қазақ тілінде пайдалы караоке – әрі көңілді, әрі сөз практикасы пайда болды.

– Мен «Мәміле» әңгімелесу клубына барғаныма өкінбеймін. Гульназ Мустагуловамен танысқаныма қуаныштымын. Ол білімді педагог және өте мейірімді адам, – деп күлімсірейді Қарағанды тұрғыны. – Алғашында кейбір сөздерді айту мен үшін қиын болды, әсіресе оларды алғаш естігенде. Бірақ кейін прогресс басталды. Мен оларды жиі қолдана бастадым, менің тілім үйренді. Гульназ ханым маған үлкен көмек көрсетті. Ол мені сабырмен тыңдап, кеңестер беріп, менің сөздерімдегі қателіктерді сыпайы түзетіп отырды. Оның көмегімен мен өзім, отбасым туралы айтуға және құттықтауларды айтуға үйрендім.

Сонымен қатар, әңгімелесу клубының арқасында Елена Нохрина «Ситуативный казахский» оқу құралының авторы Канат Тасибековпен танысты. Олардың алғашқы кездесуі онлайн режимінде өтті. Сол кезде жазушы Еленаның білім алуға деген ынтасын көріп, оған өзінің үш томдық кітабын сыйлауға уәде берді. Уәдесінде тұрды. Содан бері «Ситуативный казахский» біздің кейіпкеріміздің қолынан түспейтін кітапқа айналды, ол оны бес жыл бойы алып жүр.

– Мен одан көп нәрсе алдым, – дейді Елена. – Біріншіден, қазақ халқының мінезі, менталитеті және дәстүрлері туралы көп жаңалықтар білдім. Бұл туралы Канат Тасибековтың бірінші кітабында тамаша жазылған. Екіншіден, мен қазақ тілінде көптеген жаңа сөздер, фразалар мен мақал-мәтелдер таңдадым. Мен оларды арнайы дәптерге жазып, енді күнделікті өмірде қолдануға тырысамын. Өздеріңіз білесіздер, жаңа сөздерді қолданбасаңыз, олар тез ұмытылады. Мысалы, мен «Жұмыла көтерген жүк жеңіл» деген мақал-мәтелді ұнатамын. Ол «Біріккен жүз мыңды, бөлінген мыңды жеңеді» деп аударылады. Мен оны әріптестерімді жұмысқа бірлесіп кірісуге шақырғанда қолданамын.

Біздің кейіпкеріміз «Жаман айтпай, жақсы жоқ» деген мақал-мәтелді жиі қайталайды, бұл «Жаман болмай, жақсы болмайды» дегенді білдіреді. Ол аурухана қызметкерлерінің барлығына жұмысын бейнелейтін сөздер. Себебі, олардың жылуы мен қамқорлығы адамдардың жандарына із қалдырады.